- gwarzyć
- ndk VIb, \gwarzyćrzę, \gwarzyćrzysz, \gwarzyćrzą, gwarz, \gwarzyćrzył, \gwarzyćrzyli«prowadzić poufałą rozmowę, pogawędkę; gawędzić»
Gwarzyć z przyjaciółmi.
Gwarzyć o dalekich podróżach.
Słownik języka polskiego . 2013.
gwarzyć
Look at other dictionaries:
gwarzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gwarzyćrzę, gwarzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozmawiać z kimś bliskim, po przyjacielsku; gawędzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubili gwarzyć o polityce. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gawędzić — ndk VIa, gawędzićdzę, gawędzićdzisz, gawędzićędź, gawędzićdził «rozmawiać swobodnie, poufale, prowadzić pogawędkę; gwarzyć» Gawędzić ze znajomymi. Gawędzili na różne tematy. Gawędziły o przeżytych wspólnie latach … Słownik języka polskiego
gaworzyć — ndk VIb, gaworzyćrzę, gaworzyćrzysz, gaworzyćorz, gaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej» 2. «gwarzyć, gawędzić» Wieczorem gaworzyli przed kominkiem. Szli śmiejąc się i gaworząc. przen. «o… … Słownik języka polskiego
gwarzenie — n I rzecz. od gwarzyć … Słownik języka polskiego
