- harmonijnie
- \harmonijnieejprzysłów. od harmonijny
Harmonijnie dobrane barwy.
Harmonijnie zbudowany.
Współdziałać, współżyć harmonijnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
harmonijnie
Look at other dictionaries:
harmonijnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., harmonijnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. harmonijny w zn. 1.: Harmonijnie skomponowana muzyka, zestawione kolory.; w zn. 2.: Poruszać się harmonijnie; w zn. 3.: Harmonijnie współżyć, współdziałać z kimś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klasycznie — 1. «w sposób zgodny z klasycznymi (antycznymi) kanonami piękna; harmonijnie, doskonale» Klasycznie sklepione czoło. Klasycznie zbudowany człowiek. 2. «w sposób reprezentatywny, typowy, najczęściej w znaczeniu dodatnim, czasem ironicznie w… … Słownik języka polskiego
kosmos — m IV, D. u, Ms. kosmossie, blm 1. «nieskończony w przestrzeni i w czasie zbiór ciał niebieskich; wszechświat» 2. pot. «przestrzeń pozaziemska, dostępna ludzkiemu doświadczeniu, w której dokonywane są eksperymenty i loty kosmiczne» Loty w kosmos.… … Słownik języka polskiego
kulturystyka — ż III, CMs. kulturystykayce, blm «zespół ćwiczeń (wykonywanych za pomocą specjalnych przyrządów) zapewniających człowiekowi silną, harmonijnie rozwiniętą sylwetkę oraz sprawność fizyczną; także metodyka stosowania tych ćwiczeń» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
nieskładny — «nie układający się harmonijnie; nierówny, nierytmiczny» Nieskładny marsz. Nieskładne rymy … Słownik języka polskiego
współbrzmieć — ndk VIIa, współbrzmiećbrzmi, współbrzmiećbrzmij, współbrzmiećbrzmiał «o dźwiękach: brzmieć jednocześnie z innymi, brzmieć harmonijnie» Współbrzmiące tony, akordy … Słownik języka polskiego
współgrać — ndk I, współgraćgram, współgraćgrasz, współgraćgrają, współgraćgraj, współgraćgrał «występować harmonijnie z kimś, z czymś, wzajemnie się dopełniać» W filmie elementy fantazji współgrały z rzeczywistością. Współgrające barwy w kompozycji… … Słownik języka polskiego
zgrabny — zgrabnyni, zgrabnyniejszy 1. «mający proporcjonalne kształty; harmonijnie zbudowany, kształtny, foremny» Zgrabna dziewczyna. Zgrabne nogi. Zgrabne mebelki. 2. «odznaczający się zwinnością; zręczny, zwinny» Zgrabny tancerz. Zgrabne ruchy. 3.… … Słownik języka polskiego
zwarty — zwartyrci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zewrzeć (p.) zwarty w użyciu przym. 1. «złożony z osób, elementów, przedmiotów znajdujących się blisko jeden obok drugiego; ścisły, zbity, gęsty, skupiony» Zwarty tłum. Zwarta gromada. Zwarty krąg… … Słownik języka polskiego
klasycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z klasycznymi, antycznymi kanonami estetycznymi, według klasycznych wzorców; harmonijnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Klasycznie zbudowana świątynia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
