Harmonijna prostota.
Harmonijne połączenie barw, stylów.
Harmonijne tony, głosy.
Harmonijne współżycie, łączyć się w harmonijną całość.
Tworzyć harmonijną całość.
Słownik języka polskiego . 2013.
harmonijny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostarczający przyjemnych wrażeń estetycznych, stwarzający poczucie ładu, wzajemnego uzupełniania się, współbrzmienia; miły, przyjemny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna … Słownik języka polskiego
eufonia — ż I, DCMs. eufonianii, blm 1. jęz. «unikanie połączeń fonetycznych odczuwanych jako trudne, przez rozwijanie i wstawianie w nie nowych dźwięków ułatwiających wymowę, występujące np. w wymowie regionalnej; w zn. ogólnym: harmonijne, przyjemne… … Słownik języka polskiego
eurytmia — m I, DCMs. eurytmiamii, blm 1. lit. «harmonijny układ rytmu w poezji lub prozie; dział poetyki badający ten układ» 2. szt. «harmonia proporcji, linii, ruchów» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
freblowski — przestarz. «zgodny z systemem pedagogicznym F. Fröbla, niemieckiego nauczyciela; zorganizowany, prowadzony według tego systemu» Szkółka freblowska. Ogródek freblowski. Kursy freblowskie. ∆ Metoda, system freblowski «metoda, system pedagogiczny,… … Słownik języka polskiego
harmoniczny — 1. «oparty, zbudowany na zasadach harmonii muzycznej» Konstrukcja harmoniczna. ∆ fiz. muz. Tony harmoniczne «tony składowe dźwięku, których częstotliwości są wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego; decydują o barwie dźwięku; alikwoty … Słownik języka polskiego
harmonijnie — harmonijnieej przysłów. od harmonijny Harmonijnie dobrane barwy. Harmonijnie zbudowany. Współdziałać, współżyć harmonijnie … Słownik języka polskiego
harmonijność — ż V, DCMs. harmonijnośćści, blm rzecz. od harmonijny Odznaczać się harmonijnością kształtów, ruchów … Słownik języka polskiego
klarowny — klarownyniejszy 1. «przezroczysty, jasny, bez zanieczyszczeń i zawiesin» Klarowny sok. Klarowne wino. Klarowne powietrze. 2. «o barwie głosu, tonie: dźwięczny, harmonijny, bez dysonansu» przen. «całkowicie zrozumiały, prosty, wyrazisty» Wiersz… … Słownik języka polskiego
