Tarcza herbowa; kartusz herbowy.
Sygnet herbowy.
Pieczęć herbowa.
Szlachcic herbowy.
Wieś herbowa.
Słownik języka polskiego . 2013.
herbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, herbowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z herbem, ozdobiony herbem; heraldyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znak, kartusz herbowy. Pieczęć, róża, liberia herbowa. Nazwisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Speedway in Poland — Speedway is one of the most popular sports in Poland. The Polish Extraleague has the highest average attendances for any sport in Poland. The first meetings in Poland were held in the 1930s. [ [http://www.speedway faq.org/polish.html speedway faq … Wikipedia
Клейноды — или клейноты (от нем. Kleinod сокровище, драгоценность) в первоначальном значении: малая по размеру вещь, подарок гостя, позже филигранной работы вещь, маленькая драгоценность и вообще в прямом и переносном смысле всё драгоценное; знак … Википедия
Хеймовский, Адам — Адам Хеймовский Адам Хеймовский (польск. Adam Heymowski; 9 февраля 1926, Познань, Польская Республика 8 марта 1995 … Википедия
gryf — I m IV, DB. a, Ms. gryffie; lm M. y «w mitologii starożytnej: skrzydlaty lew z głową orła; występuje często jako motyw ornamentacyjny, jako znak herbowy lub marka fabryczna» ‹łac. z gr.› II m IV, D. u, Ms. gryffie; lm M. y «w instrumentach… … Słownik języka polskiego
heraldyczny — «wchodzący w zakres heraldyki, dotyczący herbów oraz rodów szlacheckich; herbowy» Badania heraldyczne. Barwy heraldyczne. Księga heraldyczna … Słownik języka polskiego
kartusz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. szt. «dekoracyjne obramienie tarczy herbowej, tablicy inskrypcyjnej, płaskorzeźby, malowidła itp.; także ornament w formie ozdobnej tarczy» Kartusz herbowy. Kamienne, drewniane, stiukowe, malowane kartusze. 2.… … Słownik języka polskiego
klejnot — m IV, D. u, Ms. klejnotocie; lm M. y «drogocenny kamień lub wyrób jubilerski; w lm biżuteria, kosztowności» Kosztowny klejnot. Klejnoty ze złota i pereł. Klejnoty rodowe. ∆ Klejnot herbowy «herb szlachecki» ∆ Klejnoty koronne «oznaki władzy… … Słownik języka polskiego
pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… … Słownik języka polskiego
szlachcic — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów «mężczyzna należący do stanu szlacheckiego (do szlachty)» Szlachcic herbowy, zaściankowy. □ Szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie … Słownik języka polskiego
