Cierpieć na hipochondrię.
Słownik języka polskiego . 2013.
hipochondria — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} chorobliwa skłonność do zbytniego przejmowania się stanem własnego zdrowia, przesadzanie w ocenie istniejących objawów choroby, wmawianie sobie urojonych chorób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objawy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ипохондрия — стар. гипохондрия (Куракин), ипохондрия, у Петра I; см. Смирнов 90, 124. Через польск. hipochondria или лат. hypochondria от греч. τά ὑποχόνδρια часть тела ниже грудной кости (χον?ρος), заболеванием которой старая медицина объясняла меланхолию… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Jan Dismas Zelenka — (Lunovice, Bohemia, 16 de octubre de 1679 – Dresde, 22 de diciembre de 1745). Compositor barroco checo. Su vida Jan Dismas Zelenka nació el 16 de octubre … Wikipedia Español
ХАНДРА — (от греч. hipochondria). То же, что ипохондрия, тоскливое настроение. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ХАНДРА от греч. chondros. То же, что ипохондрия. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших в… … Словарь иностранных слов русского языка
ИПОХОНДРИЯ — [гр. hipochondria] болезненное, угнетенное состояние, вызванное чаще мнительностью. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. ИПОХОНДРИЯ Душевная болезнь, выражающаяся чрезмерной мнительностью, в соединении с мрачным настроением духа. Словарь… … Словарь иностранных слов русского языка
хандра — Латинское – hipochondria. Греческое – «живот». Слово «хандра», вероятно, восходит к существительному «ипохондрия», которое известно в русском языке с начала XVIII в. Ипохондрия, в свою очередь,, заимствовано из латинского языка, где оно является… … Этимологический словарь русского языка Семенова
hipochondryczka — ż III, CMs. hipochondryczkaczce; lm D. hipochondryczkaczek «kobieta dotknięta hipochondrią, wmawiająca w siebie urojone choroby, ciągle utyskująca na swoje zdrowie bez istotnych powodów» … Słownik języka polskiego
hipochondryczny — przym. od hipochondria Urojenia hipochondryczne. Mieć skłonności hipochondryczne … Słownik języka polskiego
hipochondryk — m III, DB. a, N. hipochondrykkiem; lm M. hipochondrykycy, DB. ów «człowiek dotknięty hipochondrią, wmawiający w siebie urojone choroby, ciągle utyskujący na swoje zdrowie bez istotnych powodów» … Słownik języka polskiego
hipochondryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. hipochondria: Hipochondryczne narzekania, objawy. Hipochondryczne skłonności. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
