- hołubiec
- m II, DB. \hołubiecbca; lm M. \hołubiecbce, D. \hołubiecbców1. «w niektórych tańcach (np. w mazurze): uderzenie obcasem o obcas z jednoczesnym podskokiem»
Krzesać, wycinać hołubce.
Wyciąć hołubca.
2. «figura w tańcach ukraińskich polegająca na zalotnym okręcaniu się pary wokół siebie»‹ukr.›
Słownik języka polskiego . 2013.