Pożałowania godny, przykry, nieprzyjemny incydent.
Spowodować, wywołać incydent.
Coś odbyło się bez incydentów.
Gdzieś dochodzi do krwawych, zbrojnych incydentów.
Słownik języka polskiego . 2013.
incydent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. incydentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdarzenie, zajście, epizod, wypadek – zwykle o negatywnym charakterze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niemiły, niepokojący, krwawy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Mikołaj Abramowicz — Abramowicz coat of arms Mikołaj Abramowicz or Abrahamowicz (1590s 1651) was a Polish–Lithuanian noble of Jewish parents, who was one of the leading military and diplomatic figures of his period. A szlachcic, whose heraldic position in the Polish… … Wikipedia
Corfu Channel Incident — Date 1946 1948 … Wikipedia
godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… … Słownik frazeologiczny
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
incydencik — m III, D. u, N. incydencikkiem; lm M. i zdr. od incydent Drobny, błahy, zabawny incydencik … Słownik języka polskiego
rozdąć — dk Xc, rozedmę, rozedmiesz, rozedmij, rozdąćdęła, rozdąćdęli, rozdąćdęty rozdymać ndk I, rozdąćam, rozdąćasz, rozdąćają, rozdąćaj, rozdąćał, rozdąćany 1. «dmąc rozszerzyć, powiększyć, napiąć; napełnić powietrzem, gazem» Wiatr rozdymał żagle. 2.… … Słownik języka polskiego
zabawny — zabawnyni, zabawnyniejszy «wywołujący śmiech, budzący wesołość; komiczny, pocieszny, śmieszny» Zabawna mina. Zabawne figle. Zabawna historia. Zabawne opowiadanie. Zabawne anegdoty. Zabawny epizod, zbieg okoliczności. Zabawna sytuacja … Słownik języka polskiego
zajście — n I 1. rzecz. od zajść. 2. lm D. zajść «wydarzenie, w którym dochodzi do konfliktu; incydent, awantura, zatarg» Zajścia uliczne. Być świadkiem zajścia … Słownik języka polskiego
