intrygant

intrygant
m IV, DB. -a, Ms. \intrygantncie; lm M. \intrygantnci, DB. -ów
«człowiek robiący intrygi, działający skrycie i podstępnie»

Sprytny, przebiegły intrygant.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • intrygant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. intrygantncie; lm M. intrygantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto robi intrygi, działa podstępnie, chcąc osiągnąć swe cele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebiegły intrygant. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Сабовский Владислав — (Sabowski, 1837 1888) польский беллетрист и журналист (писал под псевдонимом Wołody Skiba и Omikron). В многочисленных юмористических и других повестях его все внимание обращено на внешний интерес интриги, поддерживаемой нагромождением всяких… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Сабовский, Владислав — Владислав Сабовский в 1870 г. Владислав Сабовский (польск. Władysław Sabowski …   Википедия

  • Владислав Сабовский — (польск. Władysław Sabowski, 1837 1888) польский беллетрист, драматург, поэт, публицист, журналист (писал под псевдонимами Wołody Skiba, Bolesław Bolesny, A. Błydowski, A. Błędowski, Omikron). Биография Обучался архитектуре в Училище изящных… …   Википедия

  • Сабовский — Сабовский, Владислав Связать? …   Википедия

  • Сабовский В. — Владислав Сабовский (польск. Władysław Sabowski, 1837 1888) польский беллетрист, драматург, поэт, публицист, журналист (писал под псевдонимами Wołody Skiba, Bolesław Bolesny, A. Błydowski, A. Błędowski, Omikron). Биография Обучался архитектуре в… …   Википедия

  • Сабовский Владислав — Владислав Сабовский (польск. Władysław Sabowski, 1837 1888) польский беллетрист, драматург, поэт, публицист, журналист (писал под псевдонимами Wołody Skiba, Bolesław Bolesny, A. Błydowski, A. Błędowski, Omikron). Биография Обучался архитектуре в… …   Википедия

  • intrygantka — ż III, CMs. intrygantkatce; lm D. intrygantkatek forma ż. od intrygant Urodzona, chytra intrygantka …   Słownik języka polskiego

  • jezuita — m odm. jak ż IV, CMs. jezuitaicie; lm M. jezuitaici, DB. jezuitatów «członek męskiego stowarzyszenia zakonnego założonego w 1534 r. przez Ignacego Loyolę w celu walki z reformacją i obrony papiestwa; w lm nazwa tego zakonu» Ojcowie jezuici. Zakon …   Słownik języka polskiego

  • rozrabiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) posp. «ten, kto rozrabia, robi intrygi, wywołuje awantury, zamieszanie; intrygant» Poskromić rozrabiaczy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”