Mroczna, widna, słoneczna jadalnia.
Stylowa, gdańska jadalnia.
Słownik języka polskiego . 2013.
jadalnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. jadalniani || jadalniaalń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomieszczenie w domu, pensjonacie, w którym spożywa się posiłki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Goście weszli do jadalni.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stołowy — 1. «dotyczący stołu jako sprzętu domowego» Nogi stołowe. ∆ sport. Tenis stołowy → ping pong ∆ techn. Wiertarka, szlifierka stołowa «mała, podręczna wiertarka, szlifierka, przymocowana zwykle do stołu» ∆ hist. Dobra stołowe → ekonomia w zn. 3 ◊… … Słownik języka polskiego
Польский алфавит — Современный польский алфавит состоит из 32 букв: A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N … Википедия
ЗАЛ ОБЕДЕННЫЙ — торговое помещение предприятия общественного питания, оборудованное обеденными столами для приёма пищи посетителями (Болгарский язык; Български) зала за хранене (Чешский язык; Čeština) jídelna (společného stravování) (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
КУХНЯ-СТОЛОВАЯ — кухня в квартире, предназначенная для приготовления и приёма пищи (Болгарский язык; Български) кухня столова (Чешский язык; Čeština) kuchyně s jídelním koutem (Немецкий язык; Deutsch) Eßküche (Венгерский язык; Magyar) étkezökonyha (Монгольский… … Строительный словарь
dąb — m IV, D. dębu, Ms. dębie; lm M. dęby 1. «Quercus, drzewo z rodziny bukowatych, o rozłożystych konarach, grubej, popękanej korze, ścisłej, twardej masie drzewnej, mające owoce żołędzie; występuje w kilku gatunkach przeważnie w północnej strefie… … Słownik języka polskiego
jadalniany — rzad. przym. od jadalnia … Słownik języka polskiego
jadalniowy — rzad. przym. od jadalnia … Słownik języka polskiego
jadalny — 1. «mogący być jedzonym, zdatny do zjedzenia» Grzyby, jagody jadalne. Kraby, skorupiaki jadalne. 2. «taki, który jest przeznaczony na miejsce posiłków» Pokój jadalny. Sala jadalna. jadalny w użyciu rzecz. «pokój jadalny, jadalnia» Przejść do… … Słownik języka polskiego
komunikacja — ż I, DCMs. komunikacjacji, blm 1. «ruch polegający na utrzymywaniu łączności między odległymi od siebie miejscami, odbywający się środkami lokomocji na drogach lądowych, wodnych i szlakach powietrznych; drogi, szlaki i środki lokomocji służące do … Słownik języka polskiego
