- jajownik
- n III, D. -a, N. \jajownikkiem; lm M. -iszt. «ornament ciągły, składający się ze stylizowanych liści na przemian szerszych i wąskich; kimation joński»
Słownik języka polskiego . 2013.
jajownik
Look at other dictionaries:
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
