jarmarczny

jarmarczny
\jarmarcznyni
1. «dokonywany na jarmarku, odbywający się lub występujący podczas jarmarku, zwłaszcza dawniej»

Dzień jarmarczny.

Jarmarczny kram.

Jarmarczne sprawunki.

Jarmarczni przekupnie.

2. «taki jak na jarmarku, przypominający jarmark; tandetny, pozbawiony gustu, dobrego smaku»

Jarmarczna literatura.

Jarmarczna reklama.

Jarmarczne ozdoby, świecidełka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • jarmarczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jarmarcznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z jarmarkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzień jarmarczny. Jarmarczna buda. Jarmarczni kupcy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jarmarczność — ż V, DCMs. jarmarcznośćści, blm rzecz. od jarmarczny (zwykle w zn. 2) Jarmarczność wyrobów …   Słownik języka polskiego

  • kram — m IV, D. u, M. krammie; lm M. y 1. «rodzaj prowizorycznego sklepu w postaci budki lub ławy z porozkładanym towarem; stragan» Kram jarmarczny, odpustowy. Kramy z nabiałem. □ Jaki pan, taki kram. 2. blm pot. «gromada, stos porozrzucanych rzeczy»… …   Słownik języka polskiego

  • kramarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y przestarz. «kupiec mający kram, trudniący się drobnym handlem; straganiarz, przekupień» Jarmarczny, odpustowy, wędrowny kramarz. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • pajac — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «postać z dawnej komedii włoskiej, arlekin; trefniś jarmarczny lub cyrkowy w charakterystycznym stroju, błazen» Pajace cyrkowi. Wędrowny pajac. przen. «pogardliwie o kimś zachowującym się niepoważnie, śmiesznie,… …   Słownik języka polskiego

  • stragan — m IV, D. u, Ms. stragannie; lm M. y «rodzaj prowizorycznego sklepu w postaci budki lub ławy z porozkładanym drobnym towarem; kram» Stragan jarmarczny. Stragan z nabiałem, z owocami. Ustawiać, zwijać stragany. Kupić coś na straganie. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • sztukmistrz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek pokazujący sztuki akrobatyczne, cyrkowe itp.; akrobata, cyrkowiec, kuglarz, magik» Sztukmistrz cyrkowy, jarmarczny. Pokazy sztukmistrzów …   Słownik języka polskiego

  • jarmarczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. jarmarcznośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. jarmarczny, najczęściej w zn. 2.: Jarmarczność biżuterii, ubrania. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”