jęczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, jęczećczę, jęczećczy, jęczećczał, jęczećczeli {{/stl 8}}– jęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, jęczećnę, jęczećnie, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jęknąć — → jęczeć … Słownik języka polskiego
potępieniec — 1. pot. Drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. jak potępieniec «drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. bardzo głośno»: Chce pani powiedzieć, że złamał nogę? (...) Zaraz złamał: zwichnął. A krzyku narobił, że aż sąsiedzi zaczęli stukać w ścianę. Wył jak… … Słownik frazeologiczny
ból — m I, D. bólu; lm M. bóle, D. bólów 1. «wrażenie zmysłowe, cierpienie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę» Dotkliwy, ostry, przejmujący ból. Ból gardła, zęba. Ból w boku, w kolanie. Cierpieć na ból (bóle) głowy. Jęczeć, wić się z… … Słownik języka polskiego
jarzmo — n III, Ms. jarzmomie; lm D. jarzmorzem a. jarzm 1. «rodzaj uprzęży dla bydła roboczego w postaci drewnianej ramy zakładanej na kark zwierzęcia» Ciężkie, skrzypiące jarzmo. Zaprzęgać w jarzmo. Chodzące w jarzmie woły. przen. «ciężar, brzemię; pęta … Słownik języka polskiego
jęczenie — n I rzecz. od jęczeć … Słownik języka polskiego
kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia … Słownik języka polskiego
przerażająco — przysłów. od przerażający Krzyczeć, jęczeć przerażająco. Przerażająco blady, chudy. przen. Przerażająco wysoki mur. Przerażająco monotonne dnie … Słownik języka polskiego
rozjęczeć się — dk VIIb, rozjęczeć sięczę się, rozjęczeć sięczysz się, rozjęczeć sięjęcz się, rozjęczeć sięczał się, rozjęczeć sięczeli się «zacząć jęczeć, rozbrzmieć jękiem» Rozjęczał się głośno, płaczliwie. Rozjęczały się dzwony … Słownik języka polskiego
skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… … Słownik języka polskiego
