- arendarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y (-ów)przestarz. «osoba mająca coś w arendzie, dzierżawca; karczmarz, szynkarz»
Słownik języka polskiego . 2013.
arendarz
Look at other dictionaries:
arendorius — ×arendõrius (l. arendarz) sm. (2) [K], areñdorius (1) Gs nuomotojas, nuomininkas: Arendõrius žemę nuplėšė Pn. Ponai arendoriai tuos gyventojus in niekus pavertė Rp … Dictionary of the Lithuanian Language
