- komięga
- ż III, CMs. \komięgaędze; lm D. \komięgaęgdaw. «staropolski czworoboczny statek rzeczny bez masztu, kierowany wiosłami, używany do jednorazowego spływu z biegiem rzeki, głównie do spławiania zboża; znany w XVI-XIX w.»
Słownik języka polskiego . 2013.