- komiliton
- m IV, DB. -a, Ms. \komilitonnie; lm M. \komilitonni, DB. -ówprzestarz. «towarzysz broni; kolega»
Partyjni komilitoni.
Podtrzymywać więź z komilitonami.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
komiliton
Look at other dictionaries:
komilitón — a m (ọ̑) knjiž., redko sobojevnik, tovariš: komilitoni iz kasarne so se mu posmehovali / kot študent je bil med svojimi komilitoni zelo cenjen … Slovar slovenskega knjižnega jezika
