- komin
- m IV, D. -a, Ms. \kominnie; lm M. -y1. «konstrukcja z pionowym kanałem do odprowadzania spalin z paleniska do atmosfery oraz do wytwarzania naturalnego ciągu powietrza; tworzy rodzaj przewodu wewnątrz budynku lub urządzenia, z wylotem na dachu, lub jest konstrukcją wolno stojącą (np. w fabrykach)»
Komin domu, statku, lokomotywy.
Kominy fabryczne.
Kominy na dachu.
Dym szedł z komina.
∆ Kominy płacowe, zarobkowe «bardzo wysokie dochody, znacznie ponad przeciętny poziom»◊ żart. Mina jak z komina «mina sroga, zadzierzysta, butna»◊ Zapisać (coś) węglem w kominie «o jakimś niebywałym, osobliwym, rzadkim fakcie, zdarzeniu»2. reg. «piec kuchenny do gotowania; kuchnia»Rozpalić ogień w kominie.
Nastawić obiad na kominie.
Zdjąć garnki z komina.
3. geol. «wąskie wcięcie w stromym stoku górskim, o dwóch równoległych lub nieco rozchylonych przeciwległych ścianach, powstające w wyniku pękania i erozji skał»∆ Komin krasowy «pionowy otwór w skale na obszarze krasowym, prowadzący w głąb ziemi, powstający w wyniku poszerzania pionowej szczeliny przez wody spływające w głąb»∆ Komin wulkaniczny «kanał, którym produkty wulkaniczne wydobywają się z głębi na powierzchnię, zakończony kraterem»4. górn. «wąska, wysoka wyrwa nad wyrobiskiem»5. meteor. «ciągły prąd wznoszący ciepłego powietrza, powstający nad obszarem ziemi silnie ogrzanym przez słońce, wykorzystywany w szybownictwie»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.