- konotacja
- ż I, DCMs. \konotacjacji, blm1. log. «cechy współoznaczane łącznie przez daną nazwę; zespół cech, których posiadanie sprawia, że odpowiednie przedmioty należą do tej samej klasy, są desygnatami danej nazwy»2. jęz. «pośrednie wskazywanie przez wyraz na konieczność występowania w tekście wyrazu należącego do określonej kategorii językowej»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.