końcówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. końcówkawce; lm D. końcówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa część czegoś, zakończenie; pozostałość, reszta z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcówka filmu, długopisu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Концовка — [...] слово концовка связано с профессиональной терминологией работников печати. В типографском деле оно и теперь обозначает рисунок, графическое украшение в конце рукописи, книги или в конце главы, раздела. Слово концовка образовано от… … История слов
osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… … Słownik języka polskiego
Mateusz Możdżeń — Personal information Full name Mateusz … Wikipedia
Трепка, Анджей — Анджей Трепка Andrzej Trepka Дата рождения: 16 марта 1923(1923 03 16) Место рождения: Варшава, Польша Дата смерти … Википедия
cybuch — m III, D. a; lm M. y 1. «część fajki w kształcie rurki łączącej ustnik z główką» Fajka na długim, wygiętym cybuchu. Pykać, ciągnąć dym z cybucha. 2. techn. «cienka stalowa rurka zakończona z jednej strony ustnikiem, z drugiej końcówką ze stali… … Słownik języka polskiego
dmuchawka — ż III, CMs. dmuchawkawce; lm D. dmuchawkawek 1. chem. «rurka metalowa zwężona ku końcowi, używana do analizy dmuchawkowej na węglu» 2. etn. «broń myśliwska (rzadziej wojenna) w kształcie rury bambusowej od 2 do 4 m długiej, z której wydmuchuje… … Słownik języka polskiego
kolba — ż IV, CMs. kolbabie; lm D. kolb 1. bot. «kwiatostan groniasty typu kłosa o silnie zgrubiałej, mięsistej osi, występujący np. u roślin z rodziny obrazkowatych» Wąsate kolby kukurydzy. 2. chem. fiz. «płaskodenne lub kuliste naczynie z szyjką,… … Słownik języka polskiego
końcówkowy — przym. od końcówka … Słownik języka polskiego
lanca — ż II, DCMs. lancacy; lm D. lanc 1. «broń kawalerii składająca się z długiego drzewca i osadzonego na końcu metalowego grotu» 2. ogr. roln. «część opryskiwacza, zwykle w postaci wąskiej rury z końcówką rozpylającą» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
