- korektorka
- ż III, CMs. \korektorkarce; lm D. \korektorkarek«kobieta korektor»
Pracowała w wydawnictwie jako korektorka.
Słownik języka polskiego . 2013.
Pracowała w wydawnictwie jako korektorka.
Słownik języka polskiego . 2013.
korektorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. korektorkarce; lm D. korektorkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta wykonująca korektę wydawniczą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korektorka w wydawnictwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień