Koronkowy kołnierzyk, szal.
Koronkowa suknia.
Pięknie rzeźbiona koronkowa brama.
Koronkowe liście.
Słownik języka polskiego . 2013.
koronkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z koronką, służący do jej wyrobu, zrobiony z koronki, przypominający wyglądem koronkę; ażurowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Splot koronkowy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koronkowy — Koronkowa robota «z uznaniem o czymś wymagającym misternego, precyzyjnego, kunsztownego wykonania»: Zmroziło mnie znowu, gdy w pewnym momencie, już prawie na finiszu całej sprawy, powiedzieli mi moi rozmówcy, że Biuro Polityczne Frontu nie… … Słownik frazeologiczny
robota — 1. pot. Głupiego robota «praca bezmyślna, nieefektywna, nieprzynosząca pożytku»: Radzę wam, wymigajcie się z tego. Głupiego robota: łańcuch prędko zardzewieje znowu, i co? H. Ożogowska, Głowa. 2. Kij, bat itp. jest (był, będzie) w robocie «ktoś… … Słownik frazeologiczny
kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… … Słownik języka polskiego
mankiecik — m III, D. a, N. mankiecikkiem; lm M. i zdr. od mankiet (tylko w zn. 1) Koronkowy, wąziutki mankiecik. Bluzka z białymi mankiecikami … Słownik języka polskiego
peniuar — m IV, D. u, Ms. peniuararze; lm M. y 1. «pelerynka zarzucana na ramiona przy czesaniu i pudrowaniu włosów, używana w XVIII w.» 2. «elegancki, poranny kobiecy ubiór domowy» Lekki, koronkowy peniuar. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
szal — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów «prostokątny kawałek tkaniny lub dzianiny, różnej wielkości, służący jako okrycie ramion i głowy lub owijany dokoła szyi» Ciepły, lekki, puszysty, jedwabny, koronkowy szal. Narzucić szal. Okryć się szalem. Owinąć… … Słownik języka polskiego
wachlarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «płaski, lekki przedmiot, najczęściej z tkaniny, piór, papieru, rozkładany półkoliście w ręku, zwykle ozdobny, używany do chłodzenia się ruchem powietrza» Jedwabny, koronkowy, papierowy wachlarz. Wachlarz z piór … Słownik języka polskiego
welon — m IV, D. u, Ms. welonnie; lm M. y 1. «kawał materiału, zwykle przezroczystego, upinany na głowie lub przypinany do kapelusza, będący częścią kobiecego stroju ślubnego, żałobnego; noszony również przez zakonnice i duchownych niektórych wyznań»… … Słownik języka polskiego
welonik — m III, D. u a. a, N. welonikkiem; lm M. i zdr. od welon (zwykle w zn. 1) Krótki, koronkowy welonik ślubny … Słownik języka polskiego
