kostny

kostny
«powstały, zrobiony, składający się z kości, znajdujący się w kości»

Tłuszcz kostny.

Mączka kostna.

Kręgi kostne.

Układ kostny.

anat. Tkanka kostna «twarda tkanka kręgowców tworząca szkielet»
med. Chirurgia kostna «chirurgia zajmująca się operacjami tkanek kostnych»
zool. Ryby kostne «Osteichthyes, gromada ryb obejmująca ponad 95% współczesnych gatunków ryb o ciele pokrytym łuskami kostnymi lub ganoidalnymi; występują we wszystkich typach wód; kostnoszkieletowe»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • kostny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z kością, składający się z kości; wytworzony z kości lub tworzący kość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Klej kostny. Kostny szkielet. Tkanka kostna. Kostny wyrostek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzebieniowiec — m II, DB. grzebieniowiecwca; lm M. grzebieniowiecwce, D. grzebieniowiecwców zool. grzebieniowce «Carinata, podgromada ptaków latających, mających na mostku grzebień kostny, do którego przyczepione są mięśnie piersiowe poruszające skrzydła;… …   Słownik języka polskiego

  • kłykieć — m I, D. kłykiećkcia, lm M. kłykiećkcie, D. kłykiećkci a. kłykiećkciów 1. anat. «wyrostek kostny» 2. przestarz. → knykieć …   Słownik języka polskiego

  • kościec — m II, D. kościecśćca; lm M. kościecśćce, D. kościecśćców «układ kostny człowieka lub zwierzęcia; szkielet» Silny, słaby kościec. przen. «trzon, istota czegoś» Kościec utworu, zagadnienia. Kościec budynku, miasta …   Słownik języka polskiego

  • ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu …   Słownik języka polskiego

  • skorupowy — «mający skorupę, pancerz (rogowy, kostny itp.)» Ślimaki skorupowe …   Słownik języka polskiego

  • szkielecik — m III, D. u, N. szkielecikkiem; lm M. i «mały szkielet (układ kostny)» …   Słownik języka polskiego

  • szkielet — m IV, D. u, Ms. szkieletecie; lm M. y 1. «twarda, mocna konstrukcja stanowiąca integralną część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, pełniąca funkcję podporową, ochronną i usztywniającą w… …   Słownik języka polskiego

  • szylkret — m IV, D. u, Ms. szylkretecie; lm M. y «płyty rogowe okrywające kostny pancerz żółwia szylkretowego, lekko przejrzyste, o barwie od żółtej do brązowej, w plamiasty lub żyłkowany deseń; od starożytności stosowane do wyrobu drobnych przedmiotów… …   Słownik języka polskiego

  • szylkretowy — przym. od szylkret Masa szylkretowa. Szylkretowe grzebienie, guziki. Szylkretowa puderniczka. Inkrustacja, intarsja szylkretowa. ∆ zool. Żółw szylkretowy «Eretmochelys imbricata, gatunek tropikalnego żółwia morskiego o długości około 1 metra,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”