kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosztować — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować zob. drogo. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów zob. nerwy 1 … Słownik frazeologiczny
drogo — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «ktoś może ponieść przykre konsekwencje czegoś, coś może wymagać od kogoś dużej ofiary, poświęcenia»: Musimy być czujni, Hans – mówiła – bo każda pomyłka może nas bardzo drogo kosztować...… … Słownik frazeologiczny
коштовать — угощать; стоить , укр. коштувати, блр. коштоваць. Через польск. kosztowac из ср. в. н. kosten стоить; пробовать ; см. Бернекер 1, 586; Мi. ЕW 134; Преобр. I, 374 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
uzbroić się — w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
kosztowanie — n I rzecz. od kosztować … Słownik języka polskiego
próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… … Słownik języka polskiego
