- krasomówca
- m odm. jak ż II, DCMs. \krasomówcacy; lm M. \krasomówcacy, DB. \krasomówcaców«człowiek swobodnie, po mistrzowsku władający słowem, umiejący pięknie przemawiać; orator»
Słownik języka polskiego . 2013.
krasomówca
Look at other dictionaries:
krasomówca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. krasomówcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek umiejący się pięknie i swobodnie wysławiać, przemawiać; orator {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krasomówczyni — ż I, DCWMs. krasomówczynini, B. krasomówczyninię; lm D. krasomówczyniyń rzad. «kobieta krasomówca» … Słownik języka polskiego
orator — m IV, DB. a, Ms. oratororze; lm M. oratororzy, DB. ów książk. «człowiek wygłaszający przemówienia, oracje, umiejący przemawiać publicznie; mówca, krasomówca» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
retor — m IV, DB. a, Ms. retororze; lm M. retororzy ( owie), DB. ów książk. «mówca, zwłaszcza przemawiający pięknym językiem i ze swadą, orator, krasomówca; dawniej także: doskonały interpretator i recytator tekstów» Popis krasomówczy retora. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
orator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. oratororze; lm M. oratororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto umie przemawiać publicznie w sposób zajmujący, posługując się ładnym, starannym językiem; krasomówca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, kiepski orator.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
retor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. retororze; lm M. retororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} mówca umiejący pięknie przemawiać; orator, krasomówca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, urodzony retor. <gr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
