krasomówczy

krasomówczy
«dotyczący krasomówcy lub krasomówstwa; oratorski»

Talent krasomówczy.

Sztuka krasomówcza.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • krasomówczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwy krasomówcy, dotyczący krasomówstwa; oratorski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Talent krasomówczy. Chwyty, popisy krasomówcze. Konkurs krasomówczy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oratorski — «odnoszący się do oratora, właściwy oratorowi; krasomówczy» Kunszt, talent, zapał oratorski. Proza, swada oratorska. Oratorskie popisy, gesty. po oratorsku «w sposób właściwy oratorowi» Mówić, przemawiać po oratorsku …   Słownik języka polskiego

  • pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… …   Słownik języka polskiego

  • retor — m IV, DB. a, Ms. retororze; lm M. retororzy ( owie), DB. ów książk. «mówca, zwłaszcza przemawiający pięknym językiem i ze swadą, orator, krasomówca; dawniej także: doskonały interpretator i recytator tekstów» Popis krasomówczy retora. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • retoryczny — «dotyczący retoryki, oparty na retoryce; oratorski, krasomówczy» Styl retoryczny. Zwroty retoryczne. ∆ Akcent, przycisk retoryczny «akcent, przycisk emocjonalny, stosowany w przemówieniach» ∆ Figura retoryczna «zwrot, wyrażenie lub wyraz… …   Słownik języka polskiego

  • złotousty — złotoustyuści książk. «odznaczający się wielkim talentem oratorskim, świadczący o tym talencie; krasomówczy» Złotousty mówca, kaznodzieja …   Słownik języka polskiego

  • zwrot — m IV, D. u, Ms. zwrotocie; lm M. y 1. «zmiana kierunku ruchu; zwrócenie się, obrót, skręt» Szybki, nagły, powolny zwrot. Zwrot do tyłu, ku tyłowi, w bok. Wykonać zwrot samolotem, samochodem, koniem. Zrobić zwrot całym ciałem. Zwrot na nartach, na …   Słownik języka polskiego

  • oracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. oracjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} popis krasomówczy; barwna, kwiecista mowa wygłaszana przy uroczystych okazjach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oracje weselne. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oratorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący sztuki wygłaszania oracji; krasomówczy; odnoszący się do oratora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kunszt, talent, popis oratorski. Zapędy oratorskie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • retoryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z retoryką; oratorski, krasomówczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Styl retoryczny. Popisy retoryczne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”