kropić

kropić
ndk VIa, \kropićpię, \kropićpisz, krop, \kropićpił, \kropićpiony - kropnąć dk Va, \kropićnę, \kropićniesz, \kropićnij, \kropićnął, \kropićnęła, \kropićnęli \kropićnięty, \kropićnąwszy
1. «polewać coś lub kogoś rozpryskując płyn; zraszać, opryskiwać coś, chlustać na coś»

Kropić bieliznę przed prasowaniem.

Ksiądz kropił wiernych.

◊ Deszcz, deszczyk kropi a. nieos. kropi «deszcz zaczyna padać, pada drobnymi kroplami, mży»
2. pot. «uderzać, bić»

Kropił, czym popadło.

3. pot. «strzelać do kogoś lub czegoś»

Kropili do nieprzyjaciela z pepeszy.

4. kropnąć
kropić się - kropnąć się
1. strona zwrotna czas. kropić - kropnąć (tylko w zn. 1, 2).
2. «kropić, polewać się wzajemnie»

Na śmigus-dyngus kropili się dyskretnie wodą kolońską.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • kropić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kropićpię, kropićpi, kropićpiony {{/stl 8}}– pokropić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} opryskiwać kogoś lub coś kroplami cieczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kropić liście kwiatka. Ksiądz pokropił trumnę …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kropić się — I – pokropić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kropić siebie samego jakimś płynem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokropić się perfumami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kropić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, roszę, rosićsi, roś, roszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lekko moczyć, nawilżać, pokrywać kropelkami cieczy, delikatnie, lekko kropić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rosić liście… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • кропить — кроплю, итер. крапать, крапливать, укр. кропити, блр. крапаць, ст. слав. кропити ῥαντίζειν, ῥαίνειν, сербохорв. кро̀пити, словен. kropiti, чеш. kropiti, слвц. krорit᾽, польск. kropic, kropię, в. луж. krjepic, н. луж. kšopis. Другая ступень… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • kropienie — ↨ kropienie się n I rzecz. od kropić (się) …   Słownik języka polskiego

  • kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… …   Słownik języka polskiego

  • mżyć — ndk VIb, mży, mżył «o deszczu: padać gęsto drobniutkimi kropelkami; siąpić, rosić, kropić» Deszcz mży od rana …   Słownik języka polskiego

  • przeschnąć — dk Vc, przeschnąćschnie, przeschnąćschnął a. przeschnąćsechł, przeschnąćschła przesychać ndk I, przeschnąćcha, przeschnąćają, przeschnąćał 1. «stracić część wilgoci, stać się suchszym; nieco obeschnąć» Bielizna przeschła. Ziemia po deszczu… …   Słownik języka polskiego

  • s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… …   Słownik języka polskiego

  • siąpić — ndk VIa, siąpićpi, siąpićpił «o deszczu: padać drobnymi kropelkami; mżyć, kropić» Siąpił jesienny kapuśniaczek. Siąpiło przez cały dzień …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”