krwawić

krwawić
ndk VIa, \krwawićwię, \krwawićwisz, krwaw, \krwawićwił
1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele - wydzielać krew; broczyć»

Rana krwawiła już słabo.

Krwawił i wił się z bólu.

2. «ranić do krwi»

Skały krwawiły mu palce.

Krwawić komuś serce «sprawiać komuś przykrość, ból, cierpienie»
przen. «zabarwiać na czerwono, rumienić, czerwienić»

Zachodzące słońce krwawiło morze.

krwawić się forma wzmocniona czas. krwawić (tylko w zn. 1)
Serce się komuś krwawi «ktoś odczuwa żal, przykrość, ktoś cierpi»
przen. «zabarwiać się na czerwono, czerwienić się, rumienić się»

Niebo się krwawi od zachodzącego słońca.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • krwawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krwawićwię, krwawićwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać krew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rana krwawi. Łapka kota krwawiła. Ranny silnie krwawił. Dziecko krwawiło z nosa. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać krew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krwawiące się rozległe rany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabarwiać się na czerwono, mieć barwę krwi :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawić — Serce komuś krwawi zob. serce 26 …   Słownik frazeologiczny

  • pławić się — we krwi a) «krwawić obficie, broczyć krwią» b) «być sprawcą masowych mordów» …   Słownik frazeologiczny

  • krwawienie — n I 1. rzecz. od krwawić. 2. lm D. krwawieniewień «wypływ krwi z naczyń krwionośnych; krwotok» Krwawienie miesiączkowe. Krwawienie z nosa …   Słownik języka polskiego

  • pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • rozkrwawić — dk VIa, rozkrwawićwię, rozkrwawićwisz, rozkrwawićkrwaw, rozkrwawićwił, rozkrwawićwiony rozkrwawiać ndk I, rozkrwawićam, rozkrwawićasz, rozkrwawićają, rozkrwawićaj, rozkrwawićał, rozkrwawićany «zranić, skaleczyć aż do wystąpienia krwi» Upadł i… …   Słownik języka polskiego

  • broczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, broczyćczę, broczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} w połączeniu z rz. {{/stl 7}}{{stl 8}}krew {{/stl 8}}{{stl 7}}i jego synonimami w narzędniku: krwawić; też: wylewać się (o krwi) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Broczyć krwią,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. krwawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krwawienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. krwawienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wypływanie krwi; krwotok : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/26803/krwawi%C4%87 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”