książkowy

książkowy
\książkowywi
1. «odnoszący się do książki, książek, czerpany z książek, zawarty, występujący w książkach»

Debiut książkowy.

Wydanie książkowe.

Publikacja książkowa.

Wyrażenia książkowe.

druk. Blok książkowy «złożone i zszyte arkusze książki, gotowe do oprawy»
∆ Oprawa książkowa «twarda oprawa o brzegach okładek wysuniętych poza zbroszurowane stronice około 4 mm»
◊ Mól książkowy «człowiek spędzający wiele czasu nad książkami, czerpiący wiedzę o życiu tylko z książek»
2. «zapisany, figurujący w książce, zwłaszcza buchalteryjnej, handlowej itp.»

Saldo książkowe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • książkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, książkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący książki w zn. 1. i 2.; występujący w książkach, pochodzący z książek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydanie książkowe. Debiut książkowy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • książkowy — Mądrość, wiedza książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna»: Człowiek sukcesu powinien być przede wszystkim sprawnym praktykiem. Brak doświadczenia zawodowego i „książkowa” wiedza to… …   Słownik frazeologiczny

  • mól książkowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} osoba lubiąca dużo czytać, czytająca bardzo dużo książek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mądrość — książkowa zob. książkowy …   Słownik frazeologiczny

  • mól — książkowy «o kimś, kto spędza wiele czasu nad książkami, kto lubi czytać książki»: W polskiej kulturze okulary stały się symbolem inteligenta, mola książkowego lub biurokraty. Metr 14/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • wiedza — książkowa zob. książkowy …   Słownik frazeologiczny

  • bon — m IV, D. u, Ms. bonie; lm M. y 1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub korzystania z usług» Bon towarowy, książkowy. Bon stołówkowy. 2. «papierowy znak zdawkowy z gwarantowaną wymianą na… …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • książkowo — przysłów. od książkowy (zwykle w zn. 1) Pozycja wydana książkowo …   Słownik języka polskiego

  • mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”