lada

I

ż IV, CMs. \ladadzie; lm D. lad

1. «stół sklepowy, kontuar»

Siedzieć, stać, uwijać się za ladą.

∆ Lada chłodnicza «lada sklepowa z gablotką zaopatrzona w chłodziarkę»

◊ Sprzedawać coś pod ladą, spod lady «będąc ekspedientem sprzedawać po kryjomu w sklepie nielegalnie odłożony towar»

2. reg. «część sieczkarni; drewniana skrzynia, do której kładzie się słomę przeznaczoną do pocięcia na sieczkę»

‹niem.›

II

1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, oznaczająca zwykle małą wartość, nieprzywiązywanie wagi do wyboru, używana w połączeniu z rzeczownikiem lub zaimkiem; byle»

Zniechęcała go lada trudność.

Lada dziewczyna zawróci mu głowę.

Obywał się lada czym.

Nie będzie mnie lada kto obrażał.

Kupił lada jakie meble.

2. «partykuła tworząca z nazwami jednostek czasu (zwykle w mianowniku) połączenia oznaczające, że coś się stanie w jednej z najbliższych jednostek czasu»

Lada chwila zacznie się burza.

Ojciec przyjedzie lada dzień, lada godzina.

∆ Nie lada «wyrażenie o charakterze ekspresywnym podkreślające wybitny, wyróżniający się charakter tego, co oznacza wyraz, do którego się odnosi, oznaczające coś, co jest warte zwrócenia uwagi, podziwu»

Zuch nie lada.

Nie lada sukces.