- lawirant
- m IV, DB. -a, Ms. \lawirantncie; lm M. \lawirantnci, DB. -ówpot. «człowiek postępujący sprytnie w kłopotliwych sytuacjach, zręcznie unikający narażania się komukolwiek»
Sprytny, zręczny lawirant.
Słownik języka polskiego . 2013.
lawirant
Look at other dictionaries:
lawirant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lawirantncie; lm M. lawirantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek sprytny, ostrożny, umiejący zawsze wybrnąć z kłopotliwej albo niewygodnej dla siebie sytuacji, nie narażając się innym osobom {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spryciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec, obrotny, sprytny, dobrze radzący sobie w życiu; wyga, lawirant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten spryciarz to zawsze wybrnie z każdej sytuacji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
