- lawirować
- ndk IV, \lawirowaćruję, \lawirowaćrujesz, \lawirowaćruj, \lawirowaćował1. «posuwać się naprzód, zręcznie omijając przeszkody; manewrować, kluczyć»
Kelner lawirował zręcznie między stolikami.
Lawirować w tłumie przechodniów.
przen. «postępować zręcznie, sprytnie w każdej, zwłaszcza kłopotliwej sytuacji z korzyścią dla siebie, bez narażania się innym; posługiwać się wykrętami, dążyć do celu krętymi drogami»Lawirować między prawdą a kłamstwem.
2. żegl. «prowadzić statek żaglowy zmiennym kursem pod wiatr, płynąć raz lewym, raz prawym halsem; halsowa滋niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.