- lekkoduch
- m III, DB. -a; lm M. -y, DB. -ów«człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny»
Słownik języka polskiego . 2013.
lekkoduch
Look at other dictionaries:
lekkoduch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niczym się nieprzejmujący, niepoważny, beztroski, nieodpowiedzialny, lekkomyślny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Близинский Иосиф — современный польский писатель, род. в 1827 году в Варшаве. В 1860 г. выступил с комедиею Imeniny ; тогда же стал писать юмористические рассказы и новеллы, собранные потом в одной книге п. з.: Dziwolągi (1876 и 1885 г.). В 1873 появилась очень… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Близинский — Иосиф (Jozef Blizinski, 1827–1893) польский драматург, большой знаток и яркий изобразитель шляхетской среды, ее вырождения. В 70–80 х гг. комедии Б. пользовались большим успехом. Главные произведения: «Kawaler marcowy» (1873), «Pan Damazy» (1877) … Литературная энциклопедия
Близинский, Иосиф — Иосиф Близинский Józef Franciszek Bliziński … Википедия
beztroski — beztroskiscy 1. «nie mający trosk, kłopotów; pogodny, radosny, wesoły; świadczący o czyjejś radości, wesołości» Beztroska młodzież. Beztroski nastrój. Beztroska zabawa. Beztroskie życie. 2. «nieskłonny do martwienia się, kłopotania się o coś, nie … Słownik języka polskiego
fircyk — m III, DB. a, N. fircykkiem; lm M. i, DB. ów «człowiek niepoważny, lekkomyślny, trzpiot, lekkoduch; modniś, strojniś» Zachowywać się jak fircyk. ‹?› … Słownik języka polskiego
letkiewicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek lekkomyślny; lekkoduch» … Słownik języka polskiego
nieodpowiedzialny — nieodpowiedzialnyni «taki, na którym nie można polegać; nie dający gwarancji, pewności, lekkomyślny, niepoczytalny» Nieodpowiedzialny lekkoduch, młokos. Nieodpowiedzialne postępowanie … Słownik języka polskiego
pędziwiatr — m IV, DB. a, Ms. pędziwiatrwietrze; lm M. te pędziwiatrwiatry, D. ów, B.=M. a. D. pot. «człowiek będący ciągle w ruchu, nie lubiący stabilizacji; także lekkoduch» Lubi robotę, to nie żaden pędziwiatr. Nie wiadomo, co takiemu pędziwiatrowi może… … Słownik języka polskiego
szałaput — m IV, DB. a, Ms. szałaputucie; lm M. y (szałaputuci), DB. ów «człowiek lekkomyślny; lekkoduch, urwipołeć, szaławiła» Niepoprawny szałaput … Słownik języka polskiego
