- lenistwo
- n III, Ms. \lenistwowie, blm«niechęć do pracy; opieszałość, gnuśność, nieróbstwo, próżniactwo»
Karygodne, wrodzone lenistwo.
Nie robić czegoś przez lenistwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
lenistwo
Look at other dictionaries:
lenistwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. lenistwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha charakteru polegająca na niechęci do pracy, działania; opieszałość, ospałość, gnuśność, próżniactwo : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… … Słownik języka polskiego
gnuśność — ż V, DCMs. gnuśnośćści, blm «stan właściwy człowiekowi gnuśnemu, niechęć do pracy, do wykonywania jakichkolwiek czynności; apatia, lenistwo, ospałość, ociężałość» Senna, starcza gnuśność. Trawić młodość w gnuśności … Słownik języka polskiego
obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… … Słownik języka polskiego
pokuta — ż IV, CMs. pokutakucie, blm «kara za jakieś wykroczenie; także: odbywanie tej kary; w wielu religiach: kara mająca stanowić moralne zadośćuczynienie za grzech» Pokuta za lekkomyślność, za lenistwo, za pychę. Ciężka, szczera pokuta. Odbyć pokutę.… … Słownik języka polskiego
próżniactwo — n III, Ms. próżniactwowie, blm «próżnowanie, życie próżniacze, lenistwo» Czas schodził mu na próżniactwie … Słownik języka polskiego
tumiwisizm — m IV, D. u, Ms. tumiwisizmzmie, blm posp. «bierna, lekceważąca postawa wobec czegoś; brak zaangażowania; obojętność» Wychowawcy narzekają na lenistwo i tumiwisizm podopiecznych. ‹od frazy: (tu) mi wisi› … Słownik języka polskiego
ubożyć — ndk VIb, ubożyćżę, ubożyćżysz, uboż, ubożyćżył, ubożyćżony 1. rzad. «czynić ubogim, uboższym, biedniejszym, mniej zamożnym; prowadzić kogoś lub coś do ubóstwa» Ubożyć podbity kraj. Ubożył własny dom przez swoje lenistwo. 2. «czynić mniej obfitym … Słownik języka polskiego
