lękać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, lękać sięam się, lękać sięa się, lękać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} doznawać uczucia lęku; bać się kogoś lub czegoś, niepokoić się, trwożyć się o kogoś lub o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lękać się o przyszłość… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lękać się — własnego cienia zob. cień 2 … Słownik frazeologiczny
bać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, boję się, boi się, bój się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać strach, lęk; lękać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek boi się śmierci. Dziecko boi się ciemności. Dzikie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obawiać się — ndk I, obawiać sięam się, obawiać sięasz się, obawiać sięają się, obawiać sięaj się, obawiać sięał się «odczuwać obawę, niepokoić się; bać się, lękać się» Obawiać się ciemności, choroby. Obawiać się ludzi. Obawiał się, że nie zdąży na czas. ∆… … Słownik języka polskiego
trwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doświadczać trwogi; lękać się, niepokoić się, bać się, przerażać się ; Trwożyć się o dziecko, o przyszłość, o swój los. Trwożyć się na widok uzbrojonych ludzi. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
trwożyć — ndk VIb, trwożyćżę, trwożyćżysz, trwóż, trwożyćżył, trwożyćżony książk. «przejmować trwogą, wywoływać strach; przerażać» Najmniejszy szelest ją trwożył. trwożyć się książk. «odczuwać trwogę; bać się, lękać się» Trwożyć się o jutro, o swoją… … Słownik języka polskiego