magnificencja

magnificencja
m odm. jak ż I, DCMs. \magnificencjacji; lm D. \magnificencjacji (\magnificencjacyj)
«tytuł rektora wyższej uczelni; osoba mająca ten tytuł»

Przyjechał Jego Magnificencja rektor Uniwersytetu Warszawskiego.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • magnificencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak ż IIa,W. magnificencjacja; lm D. magnificencjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} tytuł rektorów wyższych uczelni; osoba mająca ten tytuł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Warszawskiego. <łac …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • on — I m, D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. jego, go, niego, NMs. nim; ona ż DC. jej, niej, B. ją, N. nią, Ms. niej; ono n D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. je, nie, NMs. nim; lm M. m. os. oni, ż. rzecz. one, D. ich, nich, C. im, nim …   Słownik języka polskiego

  • tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”