- męka
- ż III, CMs. męce; lm D. mąk1. «dotkliwe cierpienie fizyczne lub moralne doznawane, przeżywane przez kogoś; katusze»
Okropne, piekielne, straszne męki.
Męka niepewności, rozstania, zazdrości.
Cierpieć, przechodzić, znosić męki.
2. zwykle w lm «cierpienie zadawane komuś, torturowanie, katowanie kogoś; tortury»Skazać kogoś na męki.
Wziąć kogoś na męki.
◊ Bredzić, pleść itp. jak Piekarski na mękach «mówić głupstwa, mówić bez sensu»3. «coś uciążliwego, wymagającego dużego wysiłku, przysparzającego kłopotów, zmartwień; udręka, utrapienie, umęczenie»Pisanie listów to dla mnie męka.
Uczenie go było niewymowną męką.
Słownik języka polskiego . 2013.