mienić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, mienić sięnię się, mienić sięni się {{/stl 8}}{{stl 7}} zmieniać barwę, odcień barwy, połysk; przybierać różne kolory, odcienie, wywołując wrażenie ich zmienności; migotać barwami, połyskiwać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mienić — ndk VIa, mienićnię, mienićnisz, mień, mienićnił, mienićniony przestarz. «nadawać jakieś miano, nazywać kogoś lub coś kimś, czymś, jakimś; uważać, mieć kogoś lub coś za kogoś, za coś» Mienili go geniuszem. Mieniono ją piękną. mienić się strona… … Słownik języka polskiego
jarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, jarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świecić, żarząc się słabym punktowym światłem, zwykle o czerwonawym zabarwieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciemnościach widać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pstrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mienić się różnymi kolorami; wyróżniać się jaskrawymi barwami na innym tle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na murze pstrzą się kolorowe plakaty. Czerwone róże pstrzą się wśród zieleni traw. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
srebrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} połyskiwać, mienić się, skrzyć się jak srebro : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg się srebrzy. Szyby w oknach srebrzą się od szronu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złocić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabierać złotego połysku, złotej barwy; mienić się, odbijać się od tła złotym kolorem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaczeńce złocą się na łące. Kopuła kościoła złoci się w słońcu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
barwić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zdolność przyjmowania określonej barwy; też: przyjmować określoną barwę {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} cechować się różnymi kolorami;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mienienie się — n I rzecz. od mienić się … Słownik języka polskiego
rozmigotać się — dk IX, rozmigotać sięocze się (rozmigotać sięoce się), rozmigotać sięał się «rozświecić się nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; zacząć się mienić, skrzyć w wielu miejscach; rozlśnić się» Ulica rozmigotała się neonami. Niebo rozmigotało… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
