Mierzwić palcami czuprynę.
Wiatr mierzwił zboże na polu.
Włosy mierzwiły się jej nad czołem.
Gałęzie drzew mierzwiły się zbitą gęstwiną.
Słownik języka polskiego . 2013.
mierzwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mierzwićwię, mierzwićwi, mierzw || mierzwićwij, mierzwićwiony {{/stl 8}}– zmierzwić {{/stl 13}}{{stl 8}}VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o włosach, sierści itp.: doprowadzać do stanu nieładu; czochrać, wichrzyć, targać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mierzwić się – zmierzwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wichrzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czupryna zmierzwiła się na wietrze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołtunić — ndk VIa, kołtunićnię, kołtunićnisz, kołtunićuń, kołtunićił, kołtunićniony rzad. «zwijać w kołtun» przen. «plątać, mierzwić, targać» Kołtunić sobie włosy. kołtunić się «o włosach, sierści itp.: zbijać się w kołtun; skręcać się» … Słownik języka polskiego
kudłacić — ndk VIa, kudłacićcę, kudłacićcisz, kudłacićać, kudłacićcił, kudłacićcony «czynić kudłatym; mierzwić, targać, czochrać» Kudłacić włosy, sierść … Słownik języka polskiego
mierzwienie — n I rzecz. od mierzwić … Słownik języka polskiego
wichrzyć — ndk VIb, wichrzyćrzę, wichrzyćrzysz, wichrz, wichrzyćrzył, wichrzyćrzony 1. «burzyć, targać, mierzwić coś» Wichrzyć sobie czuprynę. 2. «namawiać do buntu, agitować przeciwko komuś lub czemuś, podżegać do czegoś; buntować, podburzać» Wichrzyć… … Słownik języka polskiego
czochrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czochraćam, czochraća, czochraćają, czochraćany {{/stl 8}}{{stl 7}}1. w odniesieniu do zwierząt: pocierać ciałem o coś twardego; drapać, ocierać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kot czochra grzbietem o mur. Niedźwiedź… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czochrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: trzeć ciałem o coś; ocierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź czochra się o drzewo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wichrzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołtunić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kołtunićnię, kołtunićni, kołtunićuń, kołtunićniony {{/stl 8}}– skołtunić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} plątać, mierzwić, zwijać coś w kłąb przypominający kołtun : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kołtunić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołtunieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołtuniećeję, kołtuniećeje, kołtuniećniał, kołtuniećnieli {{/stl 8}}– skołtunieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach, sierści, włóknach, kurzu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
