- mizernie
- \mizernieejprzysłów. od mizernya) w zn. 1:
Wyglądać mizernie.
b) w zn. 2:Zarabiać mizernie.
Coś przedstawia się mizernie.
Słownik języka polskiego . 2013.
mizernie
Look at other dictionaries:
mizernie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mizernieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób budzący litość; wątło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mizernie wyglądać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
trumna — Wygląda, jakby z trumny wstał, jakby go miano kłaść do trumny «o kimś bardzo źle, mizernie wyglądającym»: Niedobrze z nim, wygląda, jakby z trumny wstał (...) wychudzony, blady, oczy zapadnięte (...). Roz bezp 1999. (Ostatni) gwóźdź do trumny zob … Słownik frazeologiczny
blado — bladziej (bledziej) 1. «bez rumieńców, mizernie» Wyglądać blado. 2. «mało intensywnie» a) «słabo, bezbarwnie» Słońce świeciło blado. b) «mało wyraziście, niewyraźnie» W dali blado rysowały się góry. ◊ Uśmiechać się blado «uśmiechać się lekko, od… … Słownik języka polskiego
chuchrowato — pot. «słabo, mizernie, wątło; jak chuchro» Wyglądać kiepsko, chuchrowato … Słownik języka polskiego
chudo — chudziej 1. «szczupło, mizernie» Wyglądać chudo. przen. «skąpo, mało; biednie, skromnie» Żyć chudo. U kogoś chudo w domu, w kasie, w kieszeni. 2. «bez tłuszczu; nietłusto» Gotować chudo … Słownik języka polskiego
śledź — m I, DB. śledździa; lm M. śledździe, D. śledździ 1. «Clupea harengus, jadalna ryba morska z rodziny śledziowatych, mająca ciało wrzecionowate, koloru srebrzystego z ciemnym grzbietem i płetwą ogonową głęboko wyciętą; występuje w Oceanie Spokojnym … Słownik języka polskiego
trumna — ż IV, CMs. trumnanie; lm D. trumnamien «skrzynia drewniana lub metalowa, ustalonego kształtu, do której kładzie się ciało zmarłego» Dębowa, sosnowa trumna. Wieko trumny. Zabić, zamknąć trumnę. Nieść trumnę na ramionach. Wystawić trumnę na widok… … Słownik języka polskiego
wstać — dk, wstanę, wstaniesz, wstań, wstał wstawać ndk IX, wstaję, wstajesz, wstaćwaj, wstaćwał 1. «zmienić pozycję z siedzącej, leżącej na stojącą; podnieść się, powstać» Wstać z fotela, z krzesła, z ławki. Wstać z miejsca. Wstać z klęczek. Wstać zza… … Słownik języka polskiego
