- śledź
- m I, DB. \śledździa; lm M. \śledździe, D. \śledździ1. «Clupea harengus, jadalna ryba morska z rodziny śledziowatych, mająca ciało wrzecionowate, koloru srebrzystego z ciemnym grzbietem i płetwą ogonową głęboko wyciętą; występuje w Oceanie Spokojnym, Atlantyckim i w morzach przyległych, także w Morzu Bałtyckim; ceniona w przetwórstwie ze względu na smaczne mięso»
Śledzie solone, wędzone, smażone, marynowane.
Połów śledzi.
Ławica śledzi.
Śledź w śmietanie, w oleju.
◊ Gnieść się, tłoczyć się, być stłoczonym jak śledź, jak śledzie w beczce «być bardzo stłoczonym, przebywać w wielkim tłoku»◊ Wyglądać jak śledź, jak wymokły śledź «wyglądać mizernie»◊ pot. Dostać ucho od śledzia «nie dostać nic»◊ Połknąć śledzia «zginąć, przepaść bez śladu»2. pot. «wieczorek taneczny, przyjęcie urządzane w ostatni wieczór karnawału»Wybierać się na śledzia.
Organizować śledzia.
3. B.=M.środ. «rodzaj drewnianego lub metalowego klina wbijanego w ziemię, o który zaczepia się linkę rozpiętego namiotu lub którym przymocowuje się podłogę namiotu do podłoża»
Słownik języka polskiego . 2013.