mlaskać

mlaskać
ndk I, \mlaskaćam, \mlaskaćasz, \mlaskaćają, \mlaskaćaj, \mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz - mlasnąć dk Va, \mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, \mlaskaćnął, \mlaskaćnęła, \mlaskaćnęli, \mlaskaćnąwszy
1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem (często w czasie jedzenia, smakowania czegoś) wydawać odgłos podobny do cmokania»

Mlaskać językiem, wargami.

Mlaskać przy jedzeniu.

Jadł głośno mlaskając.

Mlasnąć z zachwytu.

2. «o spływających lub chlapiących substancjach płynnych i półpłynnych: chlupotać, pluskać»

Grzęznąć w mlaskającym bagnie.

Rozmokła ziemia mlaska pod nogami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • mlaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, mlaskaćam || mlaszczę, mlaskaća || mlaszcze, mlaskaćają || mlaszczą {{/stl 8}}– mlasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mlaskaćnę, mlaśnie, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęli. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mlasnąć — → mlaskać …   Słownik języka polskiego

  • ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami …   Słownik języka polskiego

  • ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… …   Słownik języka polskiego

  • cmokać — ndk I, cmokaćam, cmokaćasz, cmokaćają, cmokaćaj, cmokaćał, cmokaćany cmoknąć dk Va, cmokaćnę, cmokaćniesz, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęła, cmokaćnęli, cmokaćnięty 1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś,… …   Słownik języka polskiego

  • cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • kląskać — ndk I, kląskaćam, kląskaćasz, kląskaćają, kląskaćaj, kląskaćał 1. «o słowiku: wydawać trele; śpiewać» 2. «wydawać charakterystyczny odgłos, stąpając lub uderzając czymś o coś; kłapać, tupać, dudnić» Kląskają o bruk, na bruku kopyta koni. 3.… …   Słownik języka polskiego

  • mlaskanie — n I rzecz. od mlaskać …   Słownik języka polskiego

  • jak człowiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} jak przystało na dobrze wychowanego człowieka; tak, jak jest przyjęte, jak należy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowuj się jak człowiek i przestań mlaskać. Wreszcie zaczął się ubierać jak człowiek. Nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”