mocować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, mocowaćcuję, mocowaćcuje, mocowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć coś z czymś stałym, dającym oparcie w sposób uniemożliwiający przesunięcie, oderwanie itp.; przytwierdzać, umocowywać, przymocowywać : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mocować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} starać się siłą fizyczną (zwykle za pomocą rąk) zwyciężyć, zmusić do uległości przeciwnika stawiającego opór; zmagać się, siłować się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocować się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… … Słownik frazeologiczny
bary — blp, D. baryrów «silnie rozwinięte ramiona; barki» Szerokie bary. Ktoś szeroki w barach. ◊ Brać się, chwytać się z kimś za bary «mocować się, zmagać się; bić się» … Słownik języka polskiego
borykać się — ndk I, borykać sięam się, borykać sięasz się, borykać sięają się, borykać sięaj się, borykać sięał się «zmagać się, mocować się, walczyć z czym» Borykać się z wiatrem, z falami. Borykać się z przeciwnościami. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
kotwić — ndk VIa, kotwićwię, kotwićwisz, kotwićwij, kotwićwił, kotwićwiony bud. «łączyć, mocować poszczególne elementy budowlane za pomocą kotwi» Kotwić słupy rusztowania. Kotwić stropy … Słownik języka polskiego
mocowanie — ↨ mocowanie się n I rzecz. od mocować (się) … Słownik języka polskiego
pasować — I ndk IV, pasowaćsuję, pasowaćsujesz, pasowaćsuj, pasowaćował, pasowaćowany 1. «dostosowywać, zestawiać części tak, aby dobrze do siebie przylegały, przystawały; w technice: dobierać wymiary łączonych ze sobą elementów, aby zapewnić ich właściwą… … Słownik języka polskiego
siłować się — ndk IV, siłować sięłuję się, siłować sięłujesz się, siłować sięłuj się, siłować sięował się «starać się pokonać kogoś, coś; mocować się, zmagać się» Siłować się z kimś na rękę. Siłować się z oknem w pociągu … Słownik języka polskiego
szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… … Słownik języka polskiego
