- monotonnie
- \monotonnieejprzysłów. od monotonny
Silnik szumiał monotonnie.
Mówić monotonnie.
Monotonnie recytować wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.
monotonnie
Look at other dictionaries:
monotonnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., monotonnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. monotonny: Zegar cykał monotonnie. Monotonnie mówić, zawodzić. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
pluskać — ndk I, pluskaćam, pluskaćasz, pluskaćają, pluskaćaj, pluskaćał a. IX pluszczę, pluszczesz, pluszcz plusnąć dk Va, pluskaćnę, pluśniesz, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęła, pluskaćnęli, pluskaćnąwszy 1. «o cieczy: przelewać się, uderzać o coś,… … Słownik języka polskiego
recytować — ndk IV, recytowaćtuję, recytowaćtujesz, recytowaćtuj, recytowaćował, recytowaćowany 1. «wygłaszać z pamięci lub wyraziście, z ekspresją odczytywać utwór poetycki lub prozę artystyczną; deklamować» Recytować wiersze, prozę. Recytować śpiewnie, z… … Słownik języka polskiego
spokojnie — spokojnieej 1. «ze spokojem, z opanowaniem, z zimną krwią» Mówić, patrzeć spokojnie. Zachowywać się spokojnie. Reagować spokojnie na coś. ◊ Najspokojniej w świecie (powiedzieć, zrobić coś) «z największym opanowaniem, bez najmniejszego… … Słownik języka polskiego
na jedno kopyto — Identycznie i monotonnie, zwłaszcza z powodu trzymania się wyświechtanego wzorca Eng. Identically and monotously, because done strictly according to a hakcneyed pattern; commonplace … Słownik Polskiego slangu
jednostajnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., jednostajnieniej {{/stl 8}}{{stl 7}} monotonnie, niezmiennie, w równomiernych odstępach, bez urozmaicenia, równo, stale tak samo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzeka szumi jednostajnie. Śpiewać, mówić jednostajnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, kołataćaczę || kołataćacę || kołataćam, kołataćacze || kołataćace || kołataća, kołataćaczą || kołataćacą || kołataćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} monotonnie uderzać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołysać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kołysaćyszę, kołysaćysze, kołysaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruszać czymś jednostajnie, monotonnie, powtarzać jakiś ruch; bujać, huśtać, chwiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiatr … Langenscheidt Polski wyjaśnień
