monumentalność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. monumentalnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} cecha charakteryzująca coś, co jest monumentalne; wielkość, wspaniałość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monumentalność wydobyta światłem i proporcjami. Monumentalność budowli, rzeźb … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bizantyjski — bizantyjskiscy przym. od Bizancjum ∆ Sztuka bizantyjska «sztuka chrześcijańskiego wschodu, oficjalna sztuka kościoła ortodoksyjnego z głównym centrum w Bizancjum (V XV w.), której tradycje przetrwały w sztuce ruskiej i bałkańskiej do XIX w.;… … Słownik języka polskiego
dorycki — doryckiccy «odnoszący się do Dorów, jednego z trzech głównych szczepów w starożytnej Grecji» ∆ archit. Porządek dorycki «jeden z trzech klasycznych porządków architektonicznych, powstały w starożytnej Grecji w VII wieku p.n.e.; cechuje go… … Słownik języka polskiego
hieratyzm — m IV, D. u, Ms. hieratyzmzmie, blm «ogół cech właściwych rzeczom hieratycznym; monumentalność, dostojność» Hieratyzm form, gestów, słów. Hieratyzm portretu, rzeźby. Hieratyzm w czyjejś twórczości … Słownik języka polskiego
monumentalizm — m IV, D. u, Ms. monumentalizmzmie, blm «dążenie do tworzenia rzeczy monumentalnych, zwykle w sztuce, architekturze; wspaniałość, wielkość, monumentalność» Monumentalizm architektury starożytnej. Monumentalizm form muzycznych. Monumentalizm w… … Słownik języka polskiego
monumentalizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. monumentalizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w architekturze, sztuce: dążność do tworzenia dzieł monumentalnych; wspaniałość, monumentalność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monumentalizm architektury starożytnych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień