mówienie
Look at other dictionaries:
mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… … Słownik języka polskiego
T–V distinction — In sociolinguistics, a T–V distinction is a contrast, within one language, between second person pronouns that are specialized for varying levels of politeness, social distance, courtesy, familiarity, or insult toward the addressee. Contents 1… … Wikipedia
austriacki — przym. od Austria ◊ Austriackie gadanie «mówienie nieprawdy, mówienie bez sensu; bzdury, brednie» … Słownik języka polskiego
austriacki — Austriackie gadanie «mówienie głupstw lub nieprawdy; bzdury, brednie»: Mówił o wielkich zyskach – austriackie gadanie, na handlu starzyzną fortuny się nie zrobi. PR roz 2000 … Słownik frazeologiczny
czuły — 1. Coś jest czyimś czułym punktem, czułym miejscem «jakaś sprawa, jakiś temat itp. są dla kogoś drażliwe, przypominanie ich, mówienie o nich sprawia komuś przykrość»: (...) tylko pamiętaj, ani słowa o wyjeździe, to jest jego czuły punkt. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
gadka — 1. pot. Do kogo ta gadka «zwrot wyrażający powątpiewanie w to, co mówi rozmówca» 2. pot. Gadka szmatka «rozmowa, mówienie o rzeczach mało ważnych, błahych, nieistotnych»: Mówi o samotności, pogodzeniu z losem, przemijaniu. – Gadka szmatka. J.… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
bruderszaft — m IV, D. u, Ms. bruderszaftfcie; lm M. y «ceremoniał poprzedzający wzajemne mówienie sobie po imieniu, polegający na wypiciu z daną osobą kieliszka alkoholu i pocałowaniu się» Zaproponować komuś bruderszaft. ◊ Pić, wypić bruderszaft «pić, wypić… … Słownik języka polskiego
dywagacja — ż I, DCMs. dywagacjacji; lm D. dywagacjacji (dywagacjacyj) częściej w lm, książk. «odstępowanie, odbieganie od tematu w piśmie lub mowie; rozwlekłe pisanie lub mówienie nie na temat» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
gadanie — n I rzecz. od gadać Babskie, czcze, próżne gadanie. ◊ Bez (żadnego) gadania «bez opowiadania się, tłumaczenia; bezapelacyjnie, bez sprzeciwu» ◊ Nie ma gadania «nie ma co mówić, tłumaczyć» ◊ Gadanie austriackie «bzdury, brednie, mówienie głupstw»… … Słownik języka polskiego
