myśleć

ndk VIIa, \myślećlę, \myślećlisz, myśl, \myślećlał, \myślećleli

1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać się nad czymś; rozmyślać»

Myśleć dociekliwie, logicznie, mądrze, rozsądnie.

Myśleć dobrze, źle.

Myśleć długo, dużo.

Myśleć o jakiejś sprawie.

Myśleć o przeszłości, o pracy.

Myśleć nad swoim położeniem.

Myśleć na jakiś temat.

Myślałem, że przyjedziesz.

Mówię to, co myślę.

◊ Myśleć głośno «rozważać coś, namyślać się nad czymś mówiąc głośno; wypowiadać myśli od razu, w miarę jak powstają»

◊ Niewiele myśląc «bez namysłu, bez zastanowienia, od razu»

◊ Myślałby kto, że… «można by sądzić, przypuszczać, że…»

◊ żart. iron. Myśleć o niebieskich migdałach «myśleć o rzeczach nierealnych, myśleć o niczym; marzyć»

□ Indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb ucięli.

2. «pamiętać o czymś, o kimś; dbać, troszczyć się o kogoś, o coś»

Myśleć o rodzinie, o dzieciach.

Myśleć o sobie, o swoich sprawach.

Myśleć o przyszłości.

◊ Myśleć o własnej skórze «starać się zapewnić sobie spokój, bezpieczeństwo, nie troszcząc się o kogoś innego»

3. «nosić się z jakimś zamiarem, mieć zamiar, zamierzać, projektować, postanawiać; chcieć coś zrobić»

Myśleć o podróży, o załatwieniu czegoś.

Myślał o napisaniu artykułu.

Nie myślał czekać końca przedstawienia.

◊ Myśleć poważnie o kimś «chcieć się z kimś ożenić; chcieć wyjść za kogoś za mąż»

◊ Ani myśleć (np. czegoś robić); ani można było myśleć o… «nie mieć nawet zamiaru, nie chcieć (np. czegoś robić); nie sposób było czegoś przedsięwziąć, chcieć»