Człowiek myślący.
Istoty myślące.
Myślące oczy, czoło.
Myśląca twarz.
Słownik języka polskiego . 2013.
myślący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obdarzony zdolnością myślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek istotą myślącą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
myślący — (Ktoś) ciężko myślący zob. ciężko 3 … Słownik frazeologiczny
ciężko — 1. Komuś jest ciężko a) «ktoś z trudem coś dźwiga»: Pomóż mu to nieść, widzisz przecież, że jest mu ciężko. Roz bezp 1997. b) «ktoś ma kłopoty, źle mu się powodzi»: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz. (...)… … Słownik frazeologiczny
Моргенбессер Александр — (Morgenbesser, 1825 93) польский историк и поэт. Уроженец Буковины, он усердно занимался разработкой истории родного края. Наибольшею известностью пользуются его три сатирико юмористические поэмы: Palestra (1880), Mysłący burmistrz (1881) и… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
bark — Coś spoczywa na czyichś barkach «ktoś jest za coś odpowiedzialny, zobowiązany do czegoś»: Ludzie myślący stanowią wszędzie mniejszość – niemniej na ich barkach spoczywa wszędzie ciężar reprezentowania i przemawiania również w imieniu tych, co nie … Słownik frazeologiczny
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
dalekowzrocznie — przysłów. od dalekowzroczny Widzieć dalekowzrocznie. przen. «przewidująco» Polityk myślący dalekowzrocznie … Słownik języka polskiego
głowacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=M. zool. «Cottus, ryba z rodziny o tej samej nazwie, o małych rozmiarach i dużej głowie z szeroką paszczą; występuje w wodach słodkich i morzach strefy umiarkowanej i zimnej, w Polsce w pięciu gatunkach; w lm… … Słownik języka polskiego
logiczny — logicznyni, logicznyniejszy 1. «odnoszący się do logiki dyscypliny filozoficznej» Błąd logiczny. Twierdzenie logiczne. Sprzeczność logiczna. ∆ Kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny (w kształcie kwadratu), obrazujący stosunki… … Słownik języka polskiego
mętniak — m III, DB. a, N. mętniakkiem; lm M. te i, ci mętniakacy, DB. ów pot. «człowiek myślący i formułujący swoje myśli niejasno, chaotycznie» … Słownik języka polskiego
