nacięcie

nacięcie
n I
1. rzecz. od naciąć.
2. lm D. \nacięciecięć
«znak, rowek, wgłębienie dokonane na czymś ostrym narzędziem»

Nacięcia na lasce tworzyły geometryczny ornament.

3. lm D. \nacięciecięć
«mały zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu odcinka skóry»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • nacięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. naciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nacięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nacięciecięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • felc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. → falc 2. techn. «nacięcie w kancie deski, kamienia itp. służące do mocniejszego spojenia dwóch części; wpust» Wyrwać coś (np. deskę) z felców. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… …   Słownik języka polskiego

  • laparoskopia — ż I, DCMs. laparoskopiapii; lm D. laparoskopiapii (laparoskopiapij) med. «zabieg diagnostyczny polegający na oglądaniu wnętrza jamy brzusznej za pomocą specjalnego wziernika wprowadzonego przez niewielkie nacięcie powłok brzusznych» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • nacios — m IV, D. u, Ms. naciossie; lm M. y «znak od naciosania; nacięcie» Naciosami na pniach drzew oznaczano granicę wyrębu …   Słownik języka polskiego

  • naciosać — dk I, naciosaćam, naciosaćasz, naciosaćają, naciosaćaj, naciosaćał, naciosaćany, rzad. IX, naciosaćcioszę (naciosaćcieszę), naciosaćcioszesz (naciosaćcieszesz), naciosaćciosz (naciosaćciesz) naciosywać ndk VIIIa, naciosaćsuję, naciosaćsujesz,… …   Słownik języka polskiego

  • śrubokręt — m IV, D. u, Ms. śrubokrętęcie; lm M. y «narzędzie do wkręcania i wykręcania wkrętów (śrub), składające się z trzonka i osadzonego w nim pręta metalowego o spłaszczonym końcu, który wkłada się w nacięcie śruby; wkrętak» …   Słownik języka polskiego

  • terpentynowy — przym. od terpentyna Pasta terpentynowa. Zapach terpentynowy. ∆ Olejek terpentynowy «terpentyna oczyszczona» ∆ bot. Drzewo terpentynowe «Pistacia terebinthus, gatunek pistacji, krzew lub drzewko, z którego przez nacięcie kory otrzymuje się… …   Słownik języka polskiego

  • wrąb — m IV, D. wrębu, Ms. wrębie; lm M. wręby 1. «wgłębienie, rowek, nacięcie w czymś; wcięcie w krawędzi jednego drewnianego elementu służące do łączenia tego elementu z innym, mającym krawędź wypukłą» Wrąb ościeżnicy. 2. «brzeg, krawędź czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • zakarbować — dk IV, zakarbowaćbuję, zakarbowaćbujesz, zakarbowaćbuj, zakarbowaćował, zakarbowaćowany 1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować» Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość. Zakarbuj to sobie w notesie. 2. przestarz. «zaznaczyć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”