banicja

banicja
ż I, DCMs. \banicjacji, blm
«dawna kara polegająca na wygnaniu z kraju i pozbawieniu praw obywatelskich»

Banicja czasowa, wieczysta.

Wyrok banicji.

Skazać kogoś na banicję.

śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • banicja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} kara stosowana dawniej w Polsce (od XVI w.), polegająca na wygnaniu z kraju i pozbawieniu praw obywatelskich (banicja wieczysta) lub pozbawieniu wolności i praw obywatelskich bez wygnania z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Samuel Łaszcz — Samuel Łaszcz, Prawdzic Coat of Arms (1588 ndash;1649), famous nobleman in the Polish Lithuanian Commonwealth, Starosta of Owrucz, soldier, outlaw and troublemaker, with family estate in Łaszczów. Received 236 sentences of exile (banicja) and 37… …   Wikipedia

  • Aleksander Józef Lisowski — (c. 1580 ndash; October 11 1616) was a Polish Lithuanian noble (szlachcic), commander of a mercenary group that after his death adopted the name Lisowczycy . His coat of arms was Jeż (Hedgehog).Little is known about his childhood, except that his …   Wikipedia

  • Crown Tribunal — Building of the Crown Tribunal in Lublin Crown Tribunal (Polish: Trybunał Koronny, Latin Iudicium Ordinarium Generale Tribunalis Regni) – was the highest appeal court in the Crown of the Polish Kingdom for most cases, exceptions being the cases… …   Wikipedia

  • Danzig rebellion — Thaler issued by Danzig during its siege in 1577, Jesus Christe on obverse instead of King Stefan Batory The rebellion of the city of Danzig (Gdańsk) in 1570s against the election and rule of Polish King and Grand Duke of Lithuania Stephen… …   Wikipedia

  • Aleksander Lisowski — Lisowczyk obra de Juliusz Kossak. Aleksander Józef Lisowski (circa. 1580 11 de octubre de 1616) fue un noble (szlachta), comandante de un grupo mercenario que después de su muerte tomó el nombre de Lisowczycy. Su escudo de armas era el de la… …   Wikipedia Español

  • wygnanie — n I 1. rzecz. od wygnać. 2. «kara polegająca na czasowym lub dożywotnim wydaleniu kogoś z kraju z pozbawieniem praw obywatelskich; banicja» Skazać kogoś na wygnanie. Wrócić z wygnania …   Słownik języka polskiego

  • ekspatriacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przymusowe lub dobrowolne opuszczenie ojczyzny, łączące się zwykle z utratą obywatelstwa; banicja, wygnanie, emigrowanie <śrdwłac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wygnać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kara polegająca na czasowym lub dożywotnim wydaleniu kogoś z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”