napalić

napalić
dk VIa, \napalićlę, \napalićlisz, \napalićpal, \napalićlił, \napalićlony
1. «rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału dla ugotowania, ogrzania czegoś, podniesienia temperatury w pomieszczeniu»

Napalić w piecu, pod kuchnią.

W pokoju już napalone.

2. «zadymić pomieszczenie paleniem papierosów»
napalić się
1. «nasycić się paleniem papierosów, fajki itp.; wypalić wiele papierosów, cygar»

Napalić się papierosów.

Rzucam palenie, już się dość napaliłem.

2. posp. «mieć na coś ogromną ochotę, zwłaszcza pobudzić się zmysłowo; podniecić się»

Napalić się na kupno samochodu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • napalić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, napalićlę, napalićli, napalićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpalić ogień w piecu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napal w piecu! W mieszkaniu jest napalone, powinno być ciepło.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • napalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}napalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}napalić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wypalić wiele papierosów; czuć przesyt paleniem papierosów, fajki, cygar itp. :{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… …   Słownik języka polskiego

  • napalać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napalać sięam się, napalać sięa się, napalać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}}– {{/stl 7}}{{stl 22}}napalić się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, napalać sięlę się, napalać sięli się, napalać sięlony, pot. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabuzować — dk IV, nabuzowaćzuję, nabuzowaćzujesz, nabuzowaćzuj, nabuzowaćował pot. «mocno napalić w piecu, w kuchni itp.» nabuzować się posp. «upić się» …   Słownik języka polskiego

  • nakopcić — dk VIa, nakopcićcę, nakopcićcisz, nakopcićkopć, nakopcićcił pot. «nadymić paląc papierosy, cygara, fajkę, rozpalając nieudolnie w piecu itp.» Nakopcone w pokoju, że trudno oddychać. Nakopcić papierosami, fajką. nakopcić się «dużo napalić się… …   Słownik języka polskiego

  • piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

  • piecyk — m III, D. a, N. piecykkiem; lm M. i 1. zdr. od piec w zn. 1 Piecyk gazowy, elektryczny, koksowniczy, brykietowy. Piecyk żelazny. Napalić w piecyku. Piecyk dogasa. 2. pot. «część pieca kuchennego przeznaczona do pieczenia, także do przechowywania… …   Słownik języka polskiego

  • pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… …   Słownik języka polskiego

  • piec — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie, zwykle stałe, do otrzymywania ciepła, wykorzystywanego do ogrzewania pomieszczeń lub do gotowania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”