Słownik języka polskiego . 2013.
narowić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, narowić sięwię się, narowić sięwi się, narowić sięrów się {{/stl 8}}– znarowić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o koniach: stawać się narowistym, nieposłusznym, trudnym do powożenia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naravytis — 1 ×narãvytis, ijasi, ijosi (l. narowić się) 1. rodyti užsispyrimą, nirtulį, nirtuliuoti (ppr. apie arklius): Kaip tik pradėjom važiuoti į kalną, arklys ėmė naravytis: rėžk, kiek nori, – eina geriau atbulas, nekaip į pryšakį Lž. Šiandie kap… … Dictionary of the Lithuanian Language
znarowić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}narowić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
